پاگل پن درکار
مَینوں پاگل پن درکار
شاکر شجاع آبادی سرائیکی شعری
لکھاں بھیس وَٹا کے ویکھے
آسن کِتے جما کے ویکھے
متھے تِلک لگا کے ویکھے
کدھرے مون مَنا کے ویکھے
اوہو ای رستے، اوہو ای پَینڈے
اوہو ای آں میں چلّن ہار
مَینوں پاگل پن درکار
شاکر شجاع آبادی سرائیکی شعری
ہتھ کسے دے آؤ نا کیہ اے؟
ملاں نیں جتلاؤ نا کیہ اے؟
پنڈت پلّے پاؤ نا کیہ اے؟
رات دنے بس گلاں کر کر
کجھ نہیں بن دا آخر کار
مَینوں پاگل پن درکار
شاکر شجاع آبادی سرائیکی شعری
میں نہیں سکھیا علم ریاضی
ناں میں پنڈت، ملاں، قاضی
ناں میں دانی، ناں فیاضی
ناں میں جھگڑے کر کر راضی
ناں میں منشی، عالم فاضل
ناں میں رند تے ناں ہشیار
مَینوں پاگل پن درکار
شاکر شجاع آبادی سرائیکی شعری
میں نہیں کھاندا ڈَکّو ڈولے
رتھ جیون نُوں لا ہچکولے
اینویں لبھدا پھراں وچولے
کوئی بولے تے کوئی نہ بولے
ملے گلے دا آدر کر کے
کرناں اپنا آپ سدھار
مَینوں پاگل پن درکار
سب دسدے نیں ون سوَنے
کول جاؤ تے خالی چھنّے
دل نہ منے، تے کیہ منے
اینویں من منوتی کاہدی
گل نہ ہندی ہنے بنے
اندر کھوٹ تے باہر سچیار
مَینوں پاگل پن درکار
ایہہ دنیا کیہ رولا گولا
کوئی کہندا اے مولا مولا
کوئی کردا اے ٹال مٹولا
کوئی پاؤندا اے چال مچولا
مینوں کجھ پتہ نہیں چلدا
کیہ ہندا اے وچ سنسار
مَینوں پاگل پن درکار
ولی، پیر میں پگڑ پگڑ کے
گٹے گوڈے رگڑ رگڑ کے
دل نوں ہن تے جکڑ جکڑ کے
اینویں جھگڑے جھگڑ جھگڑ کے
چھڈ دتے نیں جھگڑے جھانجے
لمے چوڑے کھل کھلار
مَینوں پاگل پن درکار
ربّا، مَینوں پاگل پن درکار
0 comments:
Post a Comment